کتاب خنوخ و قانون

آفرینش ادبی واکنش توماس مان بود به سلطه فاشیسم بر وطنش آلمان. برای همین در سال های وحشت این کج فهمی خونین در دو داستان این دفتر به جست و جوی سرچشمه های انسان دوستی تا خاستگاه دور اسطوره می رود و می کوشد با نام رمز قانون ادبیات را از چنگال فاشیسم بیرون بیاورد. توماس مان در روزهای نگارش این دو قصه توراتی تاکید کرده است: هنر آخرین پدیده ای است که درباره تاثیرش بر سرنوشت بشر خیال باطل به خود راه بدهد. این نافی زشتی هرگز نتوانسته است بر پیروزی پلیدی مانعی بنشاند یا در جست و جوی مفهومی انسانی از کج فهمی خونین جلوگیری کند.هنر قدرت نیست، بلکه تسلا است. اما این بازی عمیقا جدی و این نمونه والای تلاش در راه تکامل را مشایع راه بشریت کرده اند، مشایع راه او از آغاز. و بشریت هرگز نمی تواند نگاه به گناه آلوده اش را یکسر از از پاکی آن بربگیرد.