کتاب تاریخ اندیشه های سیاسی در قرن بیستم 2-لیبرالیسم و محافظه کاری

اندیشه های لیبرالی مبنای فلسفی و نظری نظام های دموکراتیک غرب است. به این مفهوم، دموکراسی تحقق عینی و تعدیل شده ی لیبرالیسم است. جوهر لیبرالیسم تفکیک حوزه های دولت و جامعه، و تحدید قدرت دولت در مقابل حقوق فرد در جامعه است. لیبرالیسم از آغاز کوششی فکری به منظور تعیین حوزه ی خصوصی (فردی، خانوادگی، اقتصادی) در برابر اقتدار دولتی بوده است؛ و به عنوان ایدئولوژی سیاسی، از حوزه ی جامعه ی مدنی در برابر اقتدار دولت و بنابراین از دولت مشروطه و مقید به قانون و آزادی های فردی و حقوق مدنی، به ویژه مالکیت خصوصی، دفاع کرده است. محافظه کاری واکنشی به لیبرالیسم و عقل گرایی جنبش روشنگری و تجدد بود و به ویژه پس از انقلاب فرانسه، در دفاع از سنت ها پدیدار شد و در آرمان های اصلی لیبرالیسم و تجدد اولیه یعنی آزادی، برابری، فردگرایی، عقل گرایی، و جدایی دین از دولت تردید روا می داشت؛ و در عوض از حفظ امتیازات و نابرابری های اجتماعی و ساخت اقتدار قدیم دفاع می کرد.